Inhaalslag

Even bijwerken.
Woensdag na de Emmaüs lekker oestertjes vooraf, ze waren in de aanbieding.



Bij de Emmaüs van pap een heel leuk eetkamersetje gekregen van jaren vijftig formica.
Tafelblad moet weer even vastgelijmd, maar verder in prima staat.



Bij de bouwmarkt nog een gordijn tegen de vliegen meegenomen, want alle grappen met het Mona Lisa kralengordijn zijn inmiddels gemaakt en dit laat ook wat meer licht door.
De katten hebben inmiddels toch sch... aan alles en rennen vrolijk door de keuken.

Of erger.......



Donderdag á midi nog even naar de Bar du Pont om afscheid te nemen van de vriendinnen van France, die spontaan begonnen te zingen.



Daarna met Bleuette, de naam van onze (leen-)smurfin naar Marignan op Pap op het vliegtuig te zetten.
Gelukkig is hij door de wol geverfd en weet hij wel dat die rijen alleen voor de sukkels zijn en loopt er lachend langs om na enkele seconden om de hoek te verdwijnen. Zo wordt afscheid nemen nog eens een peulenschilletje. Jammer dat je dan alleen vergeet die ene foto te nemen van de laatste opgestoken hand in het detectiepoortje.

Op de terugweg de autoweg overgeslagen en genoten van de rit in Bleuette.
Niet te langzaam, want we werden verwacht bij Laura en Bernard voor de apéro, waar we om een uur of zeven aan de deur klopten.
Hun huis is supergezellig opgeknapt door Bernard en hij maakt het nog steeds mooier. Het is dan ook iets overzichtelijker dan dat flatgebouw van ons.
Uiteindelijk werd het half één voordat we hen weer verlieten en had ik het zingende accent van de Alsace helemaal onder de knie.

Onze druiven doen het overigens ook niet slecht, dus Ilja Gort; we komen eraan!



Vrijdag kwamen de meiden bij ons op de apéro en bijbeloofde grillade.
Het werd weer een feest om de volgende dag helemaal van bij te moeten komen.
'S avonds weer uit de hand en zondag nog net op tijd voor een paar brocantes en een mooie rit.



De meiden zijn naar huis, dus we hopen op wat rustiger tijden, of niet.

Dinsdag komen de tweelingbroers Ruben en Philip in willekeurige volgorde met hun ouders.
Die zijn pas negen (de broers, niet de ouders), hopelijk wordt het dan niet zo laat.

Straks richting Sault om te kijken of we nog een veldje lavendel kunnen vinden voor een mooi plaatje van Bleuette.