ingeburgerd!

Inderdaad was onze stand in een poep en een zucht klaar.

Stoeltjes weer naast de wasplaats en iedereen goedemorgen en een vruchtbare dag gewenst.

Het weer was zoals het hoort, dus de zonnebrand vloeide rijkelijk.

Toen het middaguur aanbrak ook de rose, want Pascal was voor de gelegenheid open en we gingen aan de casse croute: een goed belegd bio-broodje en al die gezondheid moet wel weggespoeld worden met een biologisch wijntje.

De aanloop bleef een beetje flauwtjes, maar dan wordt je ook niet zo vaak gestoord in een goed gesprek. Nog even twee schilderijtjes van de buurman, Louis Pierre Sarazin, verkocht aan een paar Engelsen. Dat was ook gelijk zijn enige buit voor de dag.

Tom en Ankie kwamen ook nog langsgefietst, dus daar hebben we ook nog een stief kwartiertje mee staan geiten. Ankie vond een schilderij van Mollans wel mooi en ze is binnenkort jarig, dus dat gaan we Tom nog even in de maag splitsen.

Aan het eind van de dag was er op het pleintje voor de kerk de prijsuitreiking met aansluitende apero. Gratis drank en charcuterie. Wij bleven bescheiden een beetje aan de kant staan, maar dat vond schilderende buurvrouw Anne geen goed idee, dus die nam ons op sleeptouw om nog meer nuttige, belangrijke en vooral aardige Mollanais te ontmoeten. Waaronder de burgemeester, Monsieur Roux, die wij al kenden, maar hij ons waarschijnlijk niet meer. Na een babbeltje was zijn geheugen weer opgefrist en wenste hij ons weer: "Bienvenue a Mollans".